Sunday, February 20, 2011

Ang Aking Talambuhay by Lyndel Arroyo



 
Ang Aking Talambuhay

Hunyo 28 , 1988 sa edad na 18 taon ay nagpakasal ang aking ina na si Marites Aro Cartera sa aking ama na si Rolando Olid Arroyo sa edad na 21 na taon. At sa edad na 24 na taon ay ipinanganak ako nuong Hunyo 12, 1994 ang aking ina sa Estanya Ilo-Ilo. Pangalawa ako at nagiisang babae sa aming apat na magkakapatid., Si Lodgyn C. Arroyo, ang panganay sa amin, si Kristian C. Arroyo ang sumunod sa akin  at ang pinaka bunso sa amin ay si Kenneth C Arroyo. Nagtratrabaho an gaming ama’t inasa Maynila habang kaming apat(4) ay nasa pangangalaga n gaming lolo’t lola. Mabait an gaming lola na si Erlinda Olid. Siya ang nagaalaga sa amin at ang lolo ko naman na si Edmundo Arroyo na naghahanap-buhay rin para sa amin, masipag at mabait din ang lolo naming. Taon-taon umuuwi an gaming mama at papa at sa tuwing umuuwi ang mga ito ay madami silang dala pasalubong hindi lang para sa amin pati na din sa aming kapitbahay. Mabait an gaming magulang kaya maraming mga taon ang gustong-gusto makita sila at minsan niyayaya pa nila an gaming papa na pumunta sa tabing dagat upang magsaya.Ngunit sa edad kong limang taon ay umuwi si papa galling Maynila na hindi kasama ang aming ina.
Nagtaka kaming lahat pero ang sabi sa amin ni papa ay susunod na lang daw si mama, subalit isang buwan na ang nakaloipas ay hindi pa rin umuuwi si mama hanggang sa nakatanggap ang aking amg ng sulat na galling sa aming ina. Hindi naming masyadong maunawaan kung bakit umiiyak an gaming ama, bigla na lamang sinabi sa amin ni papa na makikipaghiwalay na an gaming ina sa kanya. Wala ng nagawa ang aming ama kaya pinabayaan niya na lang ang naging desisyon ni mama. Nang ako ay anim na taon na ay nagpasya ang aming ama na isama kaming dalawa ni kuya Lodgyn sa Maynila. Nagpaiwan ang dalawa naming kapatid sa aming lolo’t lola sapagkat dito na sila lumaki at ayaw rin isama ni lola ang bunso naming kapatid.
1year old ako dito

Nang makarating na kami sa Maynila ay idineretso agad kami ni papa sa tinutuluyan n gaming ina at doon nga ay nakita muli naming ang aming mama, kasama nito ang kanyang bago asawa. Nang makita ko si mama ay di ako nakaramdam ng galit. Niyakap ko ang aking mama ng mahigpit na mahigpit habang akoy umiiyak at kuya ko naman ay nakatignin lamangsa amin wala siyang pakialam at hindi nya rin pinapansin si mama kahit na tinatawag nito upang yakapin. Iniwan muna kami ni papa sa aming ina ng tatlong araw at pagkatapos noon ay kinaon niya ulit kami. Kay kuya Jun muna kami tumulog, kapatid ni papa, may asawa’t anak na rin ito. Si ate Ebeth ang kanyang asaw, mabait at masipag ito. Ilang beses na kami nag palipat lipat ng tirahan hanggang sa tumigil na sa pag-aaral ang aking kuya at nagtrabaho na lamang sa st. monica na ako nag-aaral sa ika-2 baitang sa elementarya hanggang sa ika-3 baitang. Dito ko na rin nakilala ang aking matalik na kaibigan, si Jovelyn Bobbier, mabait ito at masayang kasama ngunit nagkahiwalay rin kami kasi lumipat na sila sa Mindoro at doon na siya mag-aaral hanggang sa kolohiyo. Sa Sta. Catalina na man kami lumipat at doon ako ay nagpatuloy ng pag-aaral ngunit dalawang taon lang, mula ik-4 na baitang sa elementarya hanging sa ika-5 baitang. At dito rin ako nag umpisang mag karoon ng barkada , natutong mag bulakbol at makipag-away. Ngunit nag bago ang ihip ng haging ng mag-asawa muli ang aking ama at dito nya rin nakilala sa st. Catalina, si ate Mary. At nag karoon sila ng isang anak na lalaki si Cyrus De Villa Arroyo.

Nang ako ay nasa ika-6 na baitang sa elamentarya ay bumalik uli ako sa aking tiyuhin na si kuya jun at muli akong tinanggap. Mabilis kong nakasundo si ate Ebeth at siya minsan ang nag bibigay ng baon. Nakasundo ko rin ang kanilang apat na anak na sina Kenneth, ang panganay, si Jorie, ang pangalawa, sumunod na man kay Jorie ay si Jhunyette at ang pinakabunso sa kanila ay si Tee-jhany. Makukulit ang mga ito pero mababait. Dito na rin sa bagong-bayan ko nakilala ang mga bago kong kaibigang at barkada, iba sila sa lahat ng barkada sa st. Catalina, mababait sila, masayahin at hindi sila naging “bad influence” sa akin. Nakilala ko rin dito sina Aljie, Ellaine, Janayne at si Pamela. Dito rin ako nagkaroon ng “First Crush” . Dito ako tumira hanggang sa magtapos ako ng ika-6 na baitang sa paaralang Ambray Elementary School.
with my fellowbrother

            Taong 2007-2008 ay nag-aral ako sa paaralang Col. Lauro D. Dizon Memorial NationaL High School sa unang antas  ng matas na paaralan ay nagkaroon din ako ng kaibigan sina Fatima Docot at si Annie De Villa, kaya lang di nagtagal ang aming pagkakaibigan dahil sa maagang nagasawa silang pareho. Pero kahit nawala sila ay si Rose Ann Babasa namna ang pumalit sa kanila at naging matalik na kaibigan ko siya. Mabait at mapagbigay si Rose Ann kahit naminsan ay may sumpong ako. Nagtagal ang among pagkakaibigan hanggang sa lumipat na din siya sa Bicol upang doon na siya magpatuloy ng pag-aaral. Natanggap ko iyon dahil marami pa naman akong mga kaibigan sa aming lugar sa bagong-bayan at hindi rin ako nahihirapang maghanap ng bago barkada sa paaralan namin.

            Nang nasa ika-2 antas na ako ng mataas na paaralan ay nakilala ko naman si Yna San Augstin. Naging matalik na kaibigan ko rin siya, pero bago yun ay nakilala ko muna siya at saka ko siya naging matalik na kaibigan. Mabait at masayahin din siya, masipag mag-aral at matulungin, at higit sa lahat mapagkakatiwalaan. Nakilala ko din si Mariche Poncioncula at si Marichris Castillo, mabait din siya ngunit hindi ko sila masyadong nakakasama dahil may iba pa sila barkada. Si Yna lang talaga ang naging matalik ko kaibigan at dito din naming unti-unting nakilala ang iba pa naming kaklase lalaki na sina Alvin Bigata, Ferdinand Cortez, Robert Ladanga at ang iba pa. naging malapit din kami sa kanila at naging kabiruan at katawanan. May isa pa kaming nakilala ngunit patapos na ang klase naming sa ika-2 antas ng mataas na paaralan. Si Jill Almira Mae Cerdan bago pa yun matapos ay unti-unti siyang sumama sa amin at nakikihalobilo. Mabait din siya at masaya kasama at meron din siya magandang tinig kapag kumakanta. Siya din ay matalino lalo na sa English. Kami tatlo ang laging magkakasama kaya lang ako palagi ang napapanisin ng guro naming sa Pilipino si Mam. Bidula. Magaling siya magturo at siya din ay mabait na guro para sakin. Ang paborito kong guro bukod kay Sr. Ang guro naming sa Matematika. Natapos ko ang ikalawang antas ng mataas na paaralan ng masayang kasama ang mga bagong matalik na kaibigan.

            Taong 2009-2010 nasa ikat-3 antas na ako ng mataas na paaralan, ganun pa din ang aking mga naging kakalase at palagi rin kami magkakasama sina Yna, Almira at ako. Sa taong ito nakilala naming si Salvatore Derequito, si Juan Paolo, Ana Carla, Kimberly at iba pang na bago kamagaaral. Lalong dumami ang aking mga kaibigan at mga taong mapag kakatiwalaan ko. Si Mam Lee naman ang naging paborito ko guro at sa Pilipino din ito nagtuturo, magaling din siya at medyo mataray nga lang siya. Naging paborito ko din si Mam. Gonzales guro naming sa English at si Mam. Omania, guro namin siya sa Science at pati na rin si Sr. Gutierez sa MAPE lahat sila ay mababait at magagaling magturo. Masaya at laging masigla ang klase naming dahil maiingay kami. Lalo na kami naging malapit sa isa-isa nina Yna at Almira. Doon na lagi kaming kumakain sa bahay nina Almira, malapit lang kasi ito sa paaralan naming pinapasukan. Kahit sa paguwi ay nagkakasabay pa rin kami. Mahirap ang pagtatapos ng ika-3 antas ng mataas na paaralan lalo na pagpermahan ng “clearance”.

            At ang pinaka huli, taong 2010-2011 ng mataas na paaralan. Noong Abril 25 , 2010 ay nagkaroon ng libot sa aming lugar sa bagong bayan ay nagbolontaryo kami magkakabarkada na kami ang mamumuno at mamamalakad sa okasyon ito. Dito kami nakilala at tinawag na “Youth Member 2010”. Masaya at masarap sa pakiramdam kapag nanunulisit kami magkakabarkada lalo na kung ang ginagawa mo  ay pagpapasaya sa iba tao bata man o matatanda. At noong Mayo 30, 2010 ay tapusan na ng libot. Naging Masaya ang araw na ito para sa mga bata at matatanda at pagkatapos naming tumulong sa araw na ito ay naglaro naman kaming mga “Youth Member 2010” ng “Spin the Bottle” at naging Masaya at naging espesyal na raw na iyon para sa aming lahat. Dito naglabasan an gaming mga sekreto. Hunyo 12, 2010 isa rin ang araw na iyon na espesyal para sa akin at eto ang araw ng aking kaarawan dahil buo pa din ang barkada ko nuong araw na iyon pati na din ang mga iba ko pang kaibigan lahat sila ay may regalo sa akin.

                        Nuong nasa ika-4 na antas  ng mataas na paaralan ay magkakasama pa din kami tatlo nina Yna at Almira. Hindi na kami mapaghihiwalay, kahit nagaaral pa lang kami ay iniisip nanamanin ang pagtratrabaho ay sana magkakasama pa rin kami tatlo, naging mas matibay an gaming pagsasamahan. Naging paborito ko naming guro ay si Sr. Vasquez. Guro naming sa Science, at si Mam. Putungan, guro naming sa Matematika at si Sr. Laksam na guro naming sa Filipino at “Computer”. Ngayon nalalapit na ang pagtatapos naming ng pagaaral ay lalo naming pinag bubutihan an gaming pag-aaral para sa aming mga kinabukasan

At tatlong taong pag-aaral ko sa paaralang Col. Lauro D. Dizon Memorail National High School ay naging inspirasyon ko upang maabot ko lahat ng mga pangarap ko sa buhay at sa mga guro naghirap na magtueo sa amin ay naging daan ko rin kung paano ko maaabot ang lahat ng mga gusto kong marating.

nagaalaga sa amin at ang lolo ko naman na si Hedmundo Arroyo na naghahanap-buhay rin para sa amin, masipag at mabait din ang lolo naming. Taon-taon umuuwi an gaming mama at papa at sa tuwing umuuwi ang mga ito ay madami silang dala pasalubong hindi lang para sa amin pati na din sa aming kapitbahay. Mabait an gaming magulang kaya maraming mga taon ang gustong-gusto makita sila at minsan niyayaya pa nila an gaming papa na pumunta sa tabing dagat upang magsaya.Ngunit sa edad kong limang taon ay umuwi si papa galling Maynila na hindi kasama ang aming ina.
Nagtaka kaming lahat pero ang sabi sa amin ni papa ay susunod na lang daw si mama, subalit isang buwan na ang nakaloipas ay hindi pa rin umuuwi si mama hanggang sa nakatanggap ang aking amg ng sulat na galling sa aming ina. Hindi naming masyadong maunawaan kung bakit umiiyak an gaming ama, bigla na lamang sinabi sa amin ni papa na makikipaghiwalay na an gaming ina sa kanya. Wala ng nagawa ang aming ama kaya pinabayaan niya na lang ang naging desisyon ni mama. Nang ako ay anim na taon na ay nagpasya ang aming ama na isama kaming dalawa ni kuya Lodgyn sa Maynila. Nagpaiwan ang dalawa naming kapatid sa aming lolo’t lola sapagkat dito na sila lumaki at ayaw rin isama ni lola ang bunso naming kapatid.

Nang makarating na kami sa Maynila ay idineretso agad kami ni papa sa tinutuluyan n gaming ina at doon nga ay nakita muli naming ang aming mama, kasama nito ang kanyang bago asawa. Nang makita ko si mama ay di ako nakaramdam ng galit. Niyakap ko ang aking mama ng mahigpit na mahigpit habang akoy umiiyak at kuya ko naman ay nakatignin lamangsa amin wala siyang pakialam at hindi nya rin pinapansin si mama kahit na tinatawag nito upang yakapin. Iniwan muna kami ni papa sa aming ina ng tatlong araw at pagkatapos noon ay kinaon niya ulit kami. Kay kuya Jun muna kami tumulog, kapatid ni papa, may asawa’t anak na rin ito. Si ate Ebeth ang kanyang asaw, mabait at masipag ito. Ilang beses na kami nag palipat lipat ng tirahan hanggang sa tumigil na sa pag-aaral ang aking kuya at nagtrabaho na lamang sa st. monica na ako nag-aaral sa ika-2 baitang sa elementarya hanggang sa ika-3 baitang. Dito ko na rin nakilala ang aking matalik na kaibigan, si Jovelyn Bobbier, mabait ito at masayang kasama ngunit nagkahiwalay rin kami kasi lumipat na sila sa Mindoro at doon na siya mag-aaral hanggang sa kolohiyo. Sa Sta. Catalina na man kami lumipat at doon ako ay nagpatuloy ng pag-aaral ngunit dalawang taon lang, mula ik-4 na baitang sa elementarya hanging sa ika-5 baitang. At dito rin ako nag umpisang mag karoon ng barkada , natutong mag bulakbol at makipag-away. Ngunit nag bago ang ihip ng haging ng mag-asawa muli ang aking ama at dito nya rin nakilala sa st. Catalina, si ate Mary. At nag karoon sila ng isang anak na lalaki si Cyrus De Villa Arroyo.

Nang ako ay nasa ika-6 na baitang sa elamentarya ay bumalik uli ako sa aking tiyuhin na si kuya jun at muli akong tinanggap. Mabilis kong nakasundo si ate Ebeth at siya minsan ang nag bibigay ng baon. Nakasundo ko rin ang kanilang apat na anak na sina Kenneth, ang panganay, si Jorie, ang pangalawa, sumunod na man kay Jorie ay si Jhunyette at ang pinakabunso sa kanila ay si Tee-jhany. Makukulit ang mga ito pero mababait. Dito na rin sa bagong-bayan ko nakilala ang mga bago kong kaibigang at barkada, iba sila sa lahat ng barkada sa st. Catalina, mababait sila, masayahin at hindi sila naging “bad influence” sa akin. Nakilala ko rin dito sina Aljie, Ellaine, Janayne at si Pamela. Dito rin ako nagkaroon ng “First Crush” . Dito ako tumira hanggang sa magtapos ako ng ika-6 na baitang sa paaralang Ambray Elementary School.
my friends in bagong bayan
            Taong 2007-2008 ay nag-aral ako sa paaralang Col. Lauro D. Dizon Memorial NationaL High School sa unang antas  ng matas na paaralan ay nagkaroon din ako ng kaibigan sina Fatima Docot at si Annie De Villa, kaya lang di nagtagal ang aming pagkakaibigan dahil sa maagang nagasawa silang pareho. Pero kahit nawala sila ay si Rose Ann Babasa namna ang pumalit sa kanila at naging matalik na kaibigan ko siya. Mabait at mapagbigay si Rose Ann kahit naminsan ay may sumpong ako. Nagtagal ang among pagkakaibigan hanggang sa lumipat na din siya sa Bicol upang doon na siya magpatuloy ng pag-aaral. Natanggap ko iyon dahil marami pa naman akong mga kaibigan sa aming lugar sa bagong-bayan at hindi rin ako nahihirapang maghanap ng bago barkada sa paaralan namin.

            Nang nasa ika-2 antas na ako ng mataas na paaralan ay nakilala ko naman si Yna San Augstin. Naging matalik na kaibigan ko rin siya, pero bago yun ay nakilala ko muna siya at saka ko siya naging matalik na kaibigan. Mabait at masayahin din siya, masipag mag-aral at matulungin, at higit sa lahat mapagkakatiwalaan. Nakilala ko din si Mariche Poncioncula at si Marichris Castillo, mabait din siya ngunit hindi ko sila masyadong nakakasama dahil may iba pa sila barkada. Si Yna lang talaga ang naging matalik ko kaibigan at dito din naming unti-unting nakilala ang iba pa naming kaklase lalaki na sina Alvin Bigata, Ferdinand Cortez, Robert Ladanga at ang iba pa. naging malapit din kami sa kanila at naging kabiruan at katawanan. May isa pa kaming nakilala ngunit patapos na ang klase naming sa ika-2 antas ng mataas na paaralan. Si Jill Almira Mae Cerdan bago pa yun matapos ay unti-unti siyang sumama sa amin at nakikihalobilo. Mabait din siya at masaya kasama at meron din siya magandang tinig kapag kumakanta. Siya din ay matalino lalo na sa English. Kami tatlo ang laging magkakasama kaya lang ako palagi ang napapanisin ng guro naming sa Pilipino si Mam. Bidula. Magaling siya magturo at siya din ay mabait na guro para sakin. Ang paborito kong guro bukod kay Sr. Ang guro naming sa Matematika. Natapos ko ang ikalawang antas ng mataas na paaralan ng masayang kasama ang mga bagong matalik na kaibigan.

            Taong 2009-2010 nasa ikat-3 antas na ako ng mataas na paaralan, ganun pa din ang aking mga naging kakalase at palagi rin kami magkakasama sina Yna, Almira at ako. Sa taong ito nakilala naming si Salvatore Derequito, si Juan Paolo, Ana Carla, Kimberly at iba pang na bago kamagaaral. Lalong dumami ang aking mga kaibigan at mga taong mapag kakatiwalaan ko. Si Mam Lee naman ang naging paborito ko guro at sa Pilipino din ito nagtuturo, magaling din siya at medyo mataray nga lang siya. Naging paborito ko din si Mam. Gonzales guro naming sa English at si Mam. Omania, guro namin siya sa Science at pati na rin si Sr. Gutierez sa MAPE lahat sila ay mababait at magagaling magturo. Masaya at laging masigla ang klase naming dahil maiingay kami. Lalo na kami naging malapit sa isa-isa nina Yna at Almira. Doon na lagi kaming kumakain sa bahay nina Almira, malapit lang kasi ito sa paaralan naming pinapasukan. Kahit sa paguwi ay nagkakasabay pa rin kami. Mahirap ang pagtatapos ng ika-3 antas ng mataas na paaralan lalo na pagpermahan ng “clearance”.

            At ang pinaka huli, taong 2010-2011 ng mataas na paaralan. Noong Abril 25 , 2010 ay nagkaroon ng libot sa aming lugar sa bagong bayan ay nagbolontaryo kami magkakabarkada na kami ang mamumuno at mamamalakad sa okasyon ito. Dito kami nakilala at tinawag na “Youth Member 2010”. Masaya at masarap sa pakiramdam kapag nanunulisit kami magkakabarkada lalo na kung ang ginagawa mo  ay pagpapasaya sa iba tao bata man o matatanda. At noong Mayo 30, 2010 ay tapusan na ng libot. Naging Masaya ang araw na ito para sa mga bata at matatanda at pagkatapos naming tumulong sa araw na ito ay naglaro naman kaming mga “Youth Member 2010” ng “Spin the Bottle” at naging Masaya at naging espesyal na raw na iyon para sa aming lahat. Dito naglabasan an gaming mga sekreto. Hunyo 12, 2010 isa rin ang araw na iyon na espesyal para sa akin at eto ang araw ng aking kaarawan dahil buo pa din ang barkada ko nuong araw na iyon pati na din ang mga iba ko pang kaibigan lahat sila ay may regalo sa akin.
with my friends
                        Nuong nasa ika-4 na antas  ng mataas na paaralan ay magkakasama pa din kami tatlo nina Yna at Almira. Hindi na kami mapaghihiwalay, kahit nagaaral pa lang kami ay iniisip nanamanin ang pagtratrabaho ay sana magkakasama pa rin kami tatlo, naging mas matibay an gaming pagsasamahan. Naging paborito ko naming guro ay si Sr. Vasquez. Guro naming sa Science, at si Mam. Putungan, guro naming sa Matematika at si Sr. Laksam na guro naming sa Filipino at “Computer”. Ngayon nalalapit na ang pagtatapos naming ng pagaaral ay lalo naming pinag bubutihan an gaming pag-aaral para sa aming mga kinabukasan

At tatlong taong pag-aaral ko sa paaralang Col. Lauro D. Dizon Memorail National High School ay naging inspirasyon ko upang maabot ko lahat ng mga pangarap ko sa buhay at sa mga guro naghirap na magtueo sa amin ay naging daan ko rin kung paano ko maaabot ang lahat ng mga gusto kong marating.
Lyndel Arroyo
my bestfriends in school..

No comments:

Post a Comment